مقاله حاضر از بحث نمایندگی- ساختار به عنوان چارچوبی برای ساخت نظریه سبک زندگی سالم استفاده می کند. در حال حاضر چنین نظریه ای وجود ندارد، با این وجود، نیاز به یک نظریه از این دست برگرفته از این حقیقت است که بسیاری از شیوه های سبک زندگی روزمره به بازده های سلامتی توجه می کنند. یک الگوی فرد گرا بر مفاهیم سبک های زندگی سالم در رشته های مختلف تاثیرگذار بوده است، اما این شیوه ابعاد ساختاری سبک های زندگی از این دست را نادیده گرفته و کاربردی محدود در دنیای تجربی دارد. دستورالعمل این مقاله، معرفی نظریه سبک های زندگی سالم باتوجه به نمایندگی و ساختار و تاکید بر ساختاری ترمیمی برای موقعیت مناسبش می باشد. مقاله با تعریف نمایندگی و ساختار شروع و سپس مدل سبک زندگی سالم و نتایج نظری و تجربی حامی آن ارائه می گردد. 

یکی از بخشهای مهم اما توسعه نیافته از بحث نظری در جامعه شناسی پزشکی به مشارکت های نسبی نمایندگی و ساختار در تعیین سبک های زندگی سالم ربط دارد. جامعه شناسان پزشکی به مسئله نمایندگی- ساختار توجه کمی کرده اند، با این وجود در بطن بحث های نظری راجع به سلامت و سبک های زندگی جای دارد.